οξιά

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Στην Ελλάδα σχηματίζει πυκνά μεγάλα δάση στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας και βορείου Ελλάδας.
Είναι δέντρο μεγάλο, μέχρι 35 μέτρα ύψος, φυλλοβόλο με κορμό ευθύ, λείο, ομαλό, με λεπτό φλοιό, γκριζωπό και κόμη που αφήνει το φως να περνάει, η οποία σε νεαρή ηλικία είναι κωνική ενώ όταν το δέντρο γεράσει μετατρέπεται σε πλατιά θολωτή. Φυτρώνει σε υψόμετρο από 500 μ. μέχρι 1800 μ.
Το ξύλο της οξιάς έχει πολλές χρήσεις: ως καύσιμη ύλη, παράγει εξαιρετικό κάρβουνο, ενώ η ξυλεία από οξιές με υψηλό κορμό, αφού πρώτα υποστεί στέγνωμα για να ελαττωθεί το μειονέκτημα της ελαστικότητας, είναι κατάλληλη για την επιπλοποιία.
περισσότερα:
Βικιπαίδεια

ο αμάραντος.

αύριο Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου Απεργία

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ερμηνεία από τον Γιώργο Παπασιδέρη ή Παπασίδερη,  Βιολί Δ. Σέμσης, κλαρίνο Γιῶργος Ἀνεστόπουλος . Ηχογράφηση:1948

Το δημοτικό τραγούδι έχει κι άλλους στίχους που δεν έχουν ηχογραφηθεί.
Η συνέχεια λέει:
Τον τρων (τον αμάραντο) τα λάφια και ψοφούν, τ’ αρκούδια και μερεύουν,
τον τρων τα λάγια πρόβατα και λησμονούν τ’ αρνιά τους…

ζώα που κινδυνεύουν, η φώκια

View this document on Scribd